جشن الفبا 1401-1400
روزهای پایانی ماه اردیبهشت. دانش آموزان کلاس اول دبستان یا ابتدایی خوشحال از اینکه کتاب فارسی را به پایان برده اند و تمام حروف الفبای فارسی را یاد گرفته اند و می خواهند به همراه معلم و پدر و مادر جشن الفبا در مدرسه بگیرند.
روزی كه درباغ مدرسه جوانه زدی. الف قامتت آن قدرضعیف وشكننده بود كه شاخ وبرگهای علم جرات نمی كردند روی شاخه هایت لانه بسازندآن روزنمی دانستم چشمان معصومت غریبانه كلمات رامی نگرد.آیاروزی به چلچراغ دانش روشن خواهدشدیانه.امّاهرروزكه می آمدی.من شكفتن جوانه های جدیدی رادرتو،به تماشامی نشستم ودردشت سرسبزنگاهت عشق رانظاره می كردم. و امروزكه نیلوفری زیبادرباغ مدرسه شده ای امیدوارم كه آموخته باشی .
با(آ)مثل آسمان باشی
با(ب)بزرگوارباشی وبخشنده
با(پ)پرهیزگارباشی وپاینده
با(ت)تاریكی جهل ونادانی راازخوددور كنی
با(ث)ثابت قدم باشی درراه حق
با(ج)جهاددرراه حق رافراموش نكنی
با(چ)چشمانت راازهربدی وزشتی پاک نگهداری
با(ح)حمدوستایش پروردگاررافراموش نكنی
با(خ)خردوعقل راسرلوحه كارت قرار بدهی
با(د)دوستی بادیگران رافراموش نكنی
با(ذ)ذلّت راازخوددوركنی
با(ر)رفتن درراه خداراتمرین كنی
با(ز )زندگی باافتخارراتجربه كنی
با(س)سرسبزی را
با(ش)شادی را
با(ص)صداقت را
با(ض)رضا بودن به امرخدا
با(ط)طراوت زندگی را
با(ظ)مبارزه باظلم وبدی را
با(ع)عشق به خدا را
با(غ)شكستن غرور را
با(ف)فداكاری را
با(ق)قانع بودن را
با(ک)كمال یافتن را
با(گ)گمراه نشدن را
با(ل)لبریزازمحبت را
با(م)محبت ومهررا
با(ن)نام نیک ازخودبه جاگذاشتن را
با(و)وحدت را
با(ه)همراه شدن با زیبائیها
با(ی)یكتابودن خدرا
خداحافظ مدرسه ، خداحافظ دانش آموزان عزیزم
